Streef61's Logboek, 29 mei 23

Ik denk dat iedereen zijn eigen manier heeft die bij hem/haar past 😊. Als je die gevonden hebt, dan is het ook vol te houden. 

Op het moment voel ik me wel beter mentaal. Daardoor denk ik wat maakt het uit of ik wat zwaarder ben 🤷🏽‍♀️ mijn man vindt het zelfs mooier . Ik doe het natuurlijk voor mezelf, en ik zou graag weer -20 zijn. Het gaat langzaam waardoor de motivatie weg gaat. Maar het goed in mijn vel zitten vind ik voor nu het belangrijkste . Hoewel ik daardoor natuurlijk wel zwaarder word. Dus nog wel wat oppassen. Het blijft sowieso moeilijk om de goede balans te vinden. Het is bij mij vaak hollen of stilstaan 😉 

@Streef wat bedoel je precies met dieetdenken? Dat je alles controleert op voedingswaarde of zo? @Annemiek oe een man die je mooier vindt met extra kilo’s is goud waard 🌸💕 

@Faat68 dieetdenken betekend voor mij,bepaalde voeding niet mogen omdat dat niet helpt bij het afvallen of anders .En daarbij bepaalde dingen wél eten omdat dat gezond is of waarvan je langer vol zit of wat dan ook, terwijl je het helemaal niet zo lekker vind 😅 Dus dat .... 

@Anoinette ,zo is het ook.Dan.houd je het idd beter vol.Neemt niet weg dat ik heus wel weet dat als ik een gekookt eitje op brood eet ,ik langer vol zit dan met 1 plakje ham im maar een voorbeeld te noemen .😃 

@annemiek, je mentaal beter voelen is ook heel wat waard.Ik denk dat de rest dan automatisch ook vanzelf wel goed komt 😉🤗 

Ik ontbijt met overnight oats, lunch eiwitrijk met weinig koolhydraten en eet 's avonds wat de pot schaft (met koolhydraten). Wat mij helpt is eiwitrijk lunchen. Dat scheelt mij enorm in snaaizin. Ik laat lekkers niet achterwege, maar probeer daar wel bewust mee om te gaan. Heb ik echt zin in dat stuk vlaai/chocolade/dropje? Ja? Dan eet ik het, zo niet, dan eet ik het niet. Hetzelfde met gewoon eten. Heb ik echt nog wel honger? Zo niet, dan stop ik met eten. Doordat ik op deze manier wel alles mag eten, voelt het niet alsof ik mijzelf beperk.  

Ik at keto en ben daar veel mee afgevallen. Omdat je nauwelijks craving hebt vond ik dat makkelijk vol te houden. Ik ging tijdens en na de zwangerschap over op koolhydraatarm maar daarmee ontzeg je jezelf best veel mee en krijg je meer last van craving (omdat je wel weer suikers eet), juist naar de producten die in het dieetdenken onder ‘ongezond’ vallen. Ik zit de laatste weken flink hoger in koolhydraten en neem iets ‘ongezonds’ als ik daar echt zin in heb. Zoals Antoinette doet dus. En dat gaat goed. Ik probeer beter naar het volgevoel te luisteren, neem af en toe wat als ik er zin in heb (maar dan 10 M&M’s ipv de hele zak bijvoorbeeld) maar ontzeg mezelf nog niets. En daardoor ben ik veel minder gefixeerd op eten, merk ik. Dat geeft echt rust 🙌🏻 

Ik probeer weer te eten wanneer ik honger heb. Mijn vreetbuien beginnen vaak rond een uur of 3, maar 's ochtends kan ik gewoon vergeten te eten. En vaak als ik 's ochtends wel ontbijt dan blijf ik de hele dag door eten... Nu hou ik me aan een "volgorde" van eten, maar niet aan tijden. Dus ik begin vaak met een maaltijdshake, dan eet ik of 2 kleine warme maaltijden of 1 grote, en als ik 's avonds wat te snaaien wil dan is daar gewoon ruimte voor. Dus ik eet ook niet elke dag evenveel kcal, het wisselt bijna per dag waardoor mijn weekgemiddelde wel klopt. Wat mij helpt met het "dieetdenken" te minderen, is een hobby of twee (afhankelijk van hoeveel vrije tijd je hebt) op te pakken die helemaal niks te maken hebben met eten of je uiterlijk. Ik teken graag en maak lange wandelingen, niet om de verbrande kcal maar om foto's te maken van de natuur. Ik hoop dat dit helpt!  

Ik ben 52 en begon met diëten op mijn 18e. In al die jaren heel veel afgevallen maar ook weer aangekomen en steeds wat zwaarder geworden. Van alles gedaan: shakes, brooddieet, pillen, weight watchers (meerdere keren) etc. Ik weet inmiddels precies wat goede voeding is en wat niet maar heb in al die jaren nooit geleerd hoe het nou eigenlijk kwam dat ik zo jo-jo'de. De laatste twee jaar bezig geweest op mentaal vlak en daar kwam toch wel heel veel uit oa een laag zelfbeeld en het zorgen voor een ander waarbij ik mijzelf compleet wegcijferde. Niet lette op de signalen van mijn lijf, emoties onderdrukte en dit wegsnaaide om maar niet te hoeven voelen of tot last te zijn. Nu inmiddels geleerd beter te zorgen voor mijzelf, nee te zeggen. Maar ook emoties er laten zijn en deze niet meer wegstoppen. Ook niet meer zoveel moeten en niet mogen, de lat lager voor mijzelf leggen. Lief zijn voor mijzelf en af en toe een verwennerij waarbij ik niet let op de calorieën. Ik denk dat het sleutelwoord voor velen 'zelfliefde' is. In de afgelopen jaren veel vrouwen ontmoet en bij ieder kwam dat toch wel naar boven. Kunnen onwijs goed voor anderen zorgen, advies geven en zien hoe mooi een andere volslanke vrouw is maar dat niet bij hunzelf zien. Al deze worstelingen en emoties uitten zich dan in (veilige) snaaimomenten. Vaak is het ook alles of niets, eisen aan zichzelf zijn zeer streng en wanneer dat niet gehaald wordt komt er een gevoel van falen tevoorschijn waardoor de cirkel van snaaibuien etc weer rond is. 

Dat klopt helemaal Wil. 🤷🏽‍♀️ 

Mooi verwoord, dames 🙌🏻