Het goed slapen zit er gelukkig weer in. Dat scheelt al een hoop stress en vermoeidheid, denk ik zo.
Na het poedelen het laatste stukje proteïne taart met warme kersen en poedersuiker gegeten.
Het zou lekker weer worden, dus met kleding en zonnebrand rekening gehouden.
Man.. wat was het koud! Kille, gure snertwind rond het huis. Niet hoger dan een gevoelstemp van 6 graden.
De konijnen los. Nina rende gelijk naar haar eigen huis, naar Twan. Witoor hobbelde er vrolijk achteraan. Zaten ze met z'n drieën in dat kleine kotje. Wat is het? 80 bij 40 of zo?
Ja, nog twee verdiepingen er bovenop, maar Witoor kan niet door het trapgat.
Ze hebben de hele dag los gelopen. De wind sloeg wel steeds de deur van het grote hok dicht. Dus steeds gezellig buiten of op de begane grond van het kleine hok. Witoor is als ie languit ligt bijna een meter.
Nog een tompouce bij de koffie.
De laatste tomatensoep met een boterham rauwe ham tussen de middag.
Lief is daarna in de tuin onkruid gaan trekken. Ik ben even buiten geweest, maar omg... wat koud!
Binnen 'n beetje naar ideeën gaan zoeken en wat schetsen opgezet voor een kaart voor zoon, omdat ie geslaagd is voor z'n diploma.
Op internet over Bodymind syndroom en Longcovid zitten lezen.
Een half uur met collega zitten appen. Was lang geleden.
Ik was vergeten dat er voetbal zou zijn. In plaats van dat lief friet ging bakken, heb ik ze in de fryer gedaan. Ondertussen de dieren van eten en drinken voorzien.
Witoor vindt het wel gezellig, ging gewoon mee eten in het kleine kotje.
Een rundergehaktbal erbij en sla.
Een cupje appelmoes puur.
Wat zitten puzzelen in de krant. En online.
De Nijnen uit elkaar halen en in hun eigen hok. Volgens mij is Nina een nest aan het maken in de grote villa. Lente in der bol.
Zal binnenkort een afspraak maken met de DA voor sterilisatie. Niet dat er baby-nijntjes komen van de boys, maar voor haarzelf vooral. Ze gooit over alles en iedereen haar urine, vooral bij Witoor. Die snapt er helemaal niks van. Is zo'n beetje vijf jaar geleden gecastreerd. En altijd met z'n broer samen gezeten. Hij vindt het ook helemaal niks, dat Nina avances maakt. Twan maakt 'm dan weer schoon, die lieve schat.
Beter tegen baarmoedertumoren ook. En wordt ze rustiger.
Gekke, kleine grietje.
Stond wel een beetje te vernikkelen daar, zonder jas, in de gure wind. Te wachten tot het gespuis uit de grote villa kwam. Snel deur dicht. Eigen hok in.
Egelvoer nog neergezet.
Brrrrrr....
Zojuist een van de boeken van Bodymind besteld 'Weg van de pijn'en een werkboek 'Het handschrijfboek'.
Eens kijken of ik hier mee wat nieuw inzicht en verbetering krijg.
