Tijmpje's Logboek, 06 jun 21

Wat vervelend dat je er niet met je ouders over kan praten @Emmaanoniem. Hoe ga jij er nu mee om? 

Tjee, wat een reacties. Dank allemaal voor de steun, zo lief. Ik heb alleen nog een hand knabbelspek gevreten, dat was alles. 

Jeetje sterkte❤️ 

Het is een langslepende situatie. Hij is inmiddels 27 jaar, heeft ADD en nog wat andere dingen en dat maakt het leven af en toe rete-moeilijk voor hem. Het is een hele lieve, empathische jongen. Regelt alles voor anderen maar loopt er ook regelmatig tegenaan dat er voor hem zelf bar weinig hulp of steun is. GGZ-arts diagnosticeerde hem met reactieve depressiviteit. Periodes wisselen elkaar dus af. En helaas zien we dat oha er weinig hulp en zeker weinig begrip is vanuit instanties. Aantal jaar terug heeft hij een tijd in opvang gewoond en daar ging het wel de goede kant op, maar dan word hij ook gelijk weer overmoedig en dook weer terug zijn oude leventje in. En dan blijft het terug komen, die periodes dat hij het niet trekt. Nu al langere tijd. En op het moment dus gewoon echt klaar met alles. Vroeg zelf van de week weer naar de opvang van jaren terug. Hij schaamt zich en ik weet dat het een hele drempel is om dan je moeder te bellen. Zelf heeft hij het niet gehad over suïcide maar een van z'n vrienden gaf aan dat er meer waren die die indruk hadden (zou me niets verbazen, gezien z'n genen). Hoe dan ook: er moet wat gebeuren en dat heeft hij nu ook toe gegeven. Maar hij laat het altijd eerst helemaal zo ver komen tot-ie de bodem van de put raakt. Van ons uit krijgt hij al langer te horen dat er hulp moet komen, maar hé: hij is 27 en bepaalt dat zelf. Nou ja, iig: de aanmelding richting opvang is vrijdag begin van de avond al gedaan. Vanmorgen heb ik hen zelf gebeld over vervolg en ze gaan hem morgen bellen. Tot nu toe heb ik zoon elke dag gebeld en houden we veel contact via Whatsapp. Dadelijk na de lunch, ga ik er even heen.  

Kloterigheid! Veel warms in barre tijden. 

Wat betreft manlief: hij is niet de vader. Steunt mij maar heeft ook zijn eigen gedachten en gevoelens natuurlijk. En dat zit niet altijd op 1 lijn. Hij staat er wat verder af, komt tot andere dingen. Soms handig en soms ook helemaal niet. Maar ik hang er soms gewoon tussenin. Wil als moeder het beste voor m'n zoon maar moet wel elke dag met manlief door m'n leven. Ik kan en wil geen van 2 laten vallen. In het verleden leidde dat soms al tot onmogelijk situaties. Maar goed, we zitten inmiddels weer (even) op 1 lijn dus we kunnen door. 

Jeetje wat ben jij een topper! Zo knap hoe je omgaat met deze lastige situatie. En dan alleen maar extra knabbelspek gegeten. Veel respect voor jou. 👏🙏 

Idd moeilijk situatie voor je. Heel veel sterkte❤🍀😘 

Pittig hoor Tijmpje. Respect voor jou hoe je ermee omgaat. Veel sterkte😘 

En dan is er m'n eigen traject nog. Gaandeweg word ik ook sterker, autonomer. Nooit zo geweest dus eerder te veel van wat anderen wilden aangetrokken. Ik altijd alleen maar goed willen doen voor alle partijen en vergat me zelf daar altijd in. Dat is een verschil met nu: nu weeg ik dingen meer en kijk ik wat ikzelf kan en wil. En soms is dat in het voordeel van de een en soms in het voordeel van de ander. En soms moeten ze het er maar even mee doen.  

Heel goed Tijmpje! 

sjemig lieve Tijm, ik zie het nu pas 🥺 Wat een afschuwelijke situatie, heel veel sterkte ❤️ 

Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, dus Sterkte ❤️ 

Petje af voor je Tijmpje! Tussen twee vuren in staan in niet makkelijk. Je hebt het zo goed opgepakt! Gelukkig zijn jullie weer op één lijn. ❤️  

😘💜 

Heel veel sterkte!! 

Klinkt of je het inmiddels een beetje op een rijtje hebt. Heel veel sterkte 🙏❤️ 

Sterkte Tijmpje! 🥰 knuffel van mij