19Karin77's Logboek, 24 jun 23

Hoe gaat het?  

Oh met eten waardeloos. Lief dat je T vraagt. Ik ben wel begonnen met joggen. Afgelopen week 4 x gedaan. Met eten gaat het tot een uur of zes goed. Ik eet gezond en voldoende en gevarieerd. Maar élke avond krijg ik wat ik voor mijzelf eetbuien noem. Ik bestel zelfs nog patat met snacks na mijn dinner. Ik luister podcasts over afvallen, weet hoe ik het moet doen maar het is echt een strijd.  

Daarnaast ben ik een flinke eno eter . Mijn leven en omgeving zijn momenteel niet bepaald rustig dus ik verdoof. Ik hoop dat dat minder wordt als ik joggen leuker ga vinden doordat het me beter afgaat als ik het blijf doen.  

Ik word altijd rustig en blij van koken en bakken.bij stress ga ik iets maken dan kalmeer ik. Maar daar zal ik iets anders voor in de plaats moeten zetten want ik eet natuurlijk veel op . Daarom ook gaan joggen.  

Zo te zien heb je in ieder geval duidelijk waar de valkuilen zitten. Nu die knop nog weten te vinden! Je bent al op de goede weg met het joggen 💪🏻 

Herkenbaar Karin, probeer die knop te vinden. Weet je dat je het al heel goed doet? Joggen!!!! wat ontzettend knap van je. Ik kan nog niet joggen naar de overkant van de straat. Tip: Probeer is op te schrijven wat je voelt welke emoties en wat de reden is dat je gaat eten, zoals wanneer je die patat besteld. Eet het op en lees daarna terug wat je hebt opgeschreven. Heeft het eten geholpen? waarschijnlijk niet of maar kortdurend. Heb je er van genoten? hoe lang duurde dat geluksmomentje? Schrijf dat ook op. De volgende keer kun je dat lezen als je weet wat wil bestellen of "snoepen". Hopelijk heb je er wat aan. En niet te streng zijn voor jezelf! 

Lief bericht Cil, dank je wel. Het is inderdaad een zeer korte termijn fix. Die knop komt er wel. Dat joggen, ik loop een rondje van een kwartier waarvan ik 4x 1 minuut jog. Echt heel rustig dus. Mijn conditie is ook aardig waardeloos 😅 Maar elke stap is een goede!  

Dank je Sabine, dat klopt, nu de juiste mindset nog vinden.  

19Karin77, zo herkenbaar wat je schrijft over dat verdoven. Dat is Iers waar ik ook nog elke keer tegenaan loop maar wanneer je je er bewust van bent is dat al eerste stap. Dan gaat het (in mijn geval steeds iets beter, maar hele lange weg). Geleerd om door te voelen en dat emoties er mogen zijn en ook weer over gaan. Dingen ingezet die mij helpen, maar soms kukkel ik er ook weer in maar stap er toch weer uit en dat is mijn kracht....Dan denk ik....ik laat mij er niet helemaal door meenemen en bepaal zelf wel, stoppen. Zo goed dat je bent gaan joggen....is echt al een eerste grote stap.Daarnaast ook het luisteren van podcasts, zijn elke keer weer nieuwe inzichten. En onthoudt: je bent niet alleen....het is een lange weg maar jij kunt 't....wees lief voor jezelf.  

Dank je wel lief bericht van je WildieWil. Het doorvoelen van emoties vind ik nog steeds moeilijk, ik werk er al jaren aan, ook met therapie. Maar het komt wel een keer goed, inderdaad , de realisatie is er en de stapjes die ik zet zullen bijdragen aan een positief resultaat uiteindelijk.  

Herkenbaar ook bij mij . Als je van eten maken rustig wordt , is het dan een idee om het in te vriezen?