wvdzwart's Logboek, 24 jun 18

heb je het boek toevallig al besteld? 

De drie titels heb ik al wel opgeschreven en op mijn tafeltje in de woonkamer neergelegd. Maar ik ben er nog niet aan toegekomen om ze ook even op te zoeken 🙁. Dat moet hogere prio krijgen. 

Moet niets. Voel je niet verplicht ben gewoon benieuwd. 😊 Fijne zondag 🤗 

Ja, maar ik vind wel van mijzelf, dat ik het moet 🙂! Jij, ook fijne zondag! 

Besteld! 

Goedzo! Super! Ben benieuwd wat je ervan vind. Mag ik vragen waarom je het jezelf 'zo zwaar' maakt? 

Als je veel van jezelf moet! wordt het leven heel zwaar. Ga het proberen te benaderen uit de hoek ik wil! Dan gaan dingen uiteindelijk makkelijker 😘 

Het klinkt misschien gek, maar het afvallen met calorieën tellen, minder eten en meer bewegen, is iets wat ik 100% zelf in de hand heb, en daardoor gaat het redelijk makkelijk 🙂. Het helpt ook dat ik mezelf er 100% voor inzet, en er prio 1 aan heb gegeven. Daarentegen zijn de dingen waar ik veel stress van krijg juist voor een groot deel niet onder mijn controle, maar ze worden door anderen wel verwacht (mijn werk legt via studie ook nog beslag op privetijd). Met dat soort dingen zet ik me dan niet helemaal in, en op een gegeven moment stapelen de dingen zoveel op dat ik het overzicht verlies, en terugval op reactief telkens een klein beetje van de dingen op het laatst mogelijke moment doen. Daar wordt ik helemaal gestresst van. Daarnaast liggen er nog zat dingen die ik in mijn huis moet doen die na 15 jaar nog niet gedaan zijn.  

klinkt allemaal super herkenbaar. maar gelukkig herkenbaar van vroeger en niet meer van nu. probeer te bedenken dat anderen wel van alles van je kunnen "verwachten", maar dat het aan jou is om te kiezen aan welke verwachtingen jij wel/niet wil gaan voldoen. Dat klinkt als een makkelijke dooddoener, maar dat is het niet. leren je eigen grenzen te trekken is het moeilijkste dat er is, maar ook het mooiste kado dat je jezelf kan geven. Sterkte! 😘 

Ook ik snap wel degelijk wat je bedoeld hoor. Het is voor mij ook nog zoeken. Vroeger zag ik het als strijd. Nu als uitdagingen. Dat helpt mij om de goede keuzes te maken. Keuzes waar ik blij van wordt. En als ik er blij van wordt, dan geeft het energie! Sterkte bij jou zoektocht hierin.  

Dat wat ik eerder beschreef zijn ook wel oplosbare dingen. Hetgeen waar ik werkelijk ongelukkig van ben, heb ik niet genoemd en daar kan ik niet makkelijk over praten. Dat gaat meer over mijzelf, leren meer te durven, leren meer uit mijn comfort-zone stappen, leren weinig aan te trekken wat anderen van mij vinden. Dit zijn onderdelen van mijn uitdaging om gelukkiger met mezelf te worden en misschien zelfs een beetje van mezelf te leren houden. 

Fijn en sterk dat je dat durft te delen. Ik spreek voor mezelf dat ik het herken. Daardoor stelde ik ook de vraag. Er is een reden waarom we ons op een bepaalde manier gedragen en waarom we een bepaalde gedachtengang hebben. En ja.. Het mooie is je bent je er bewust van. Dan kun je er ook (uiteindelijk) een verandering in krijgen.  

Ongelofelijk dapper dat je dat nu durft te zeggen. Ik maakte het al op uit je eerdere post, vandaar mijn reactie gisteravond 😘. Zorg ook dat je hulp vindt in die zoektocht. De dingen die jij beschrijft leerde ik pas toen ik heel erg ziek was geworden. Het had me jaren eerder ontspanning en plezier op kunnen leveren als ik eerder toe had gegeven. Mag ik vragen hoe oud je bent wvdzwart? 

Je mag het vragen natuurlijk! Maar laat ik zeggen dat als ik 120 jaar zou worden, dat ik dan nog lang niet over de helft ben, maar wel al een tijdje een derde van mijn leven gehad heb 🙂! 

Hihi, dan heb je iig nog tijd genoeg voor je leerproces! En om het daarna ook nog in de praktijk te brengen! 🤗😉 

Uiteindelijk maakt het niets uit wat een ander van je vind, als jij jezelf maar goed vind. En dat is denk ik de sleutel. Omdat als jij tevreden bent, het je uiteindelijk echt niet meer uitmaakt. Ik heb geleerd dat die vorm van mindset heel erg makkelijk aan te leren is. Jezelf goed vinden bedoel ik dan. Het lijkt moeilijk maar het is net zo makkelijk als iemand die elke dag hoort dat die lelijk is, die gelooft het vanzelf. Vertel jezelf vaak dat je goed bent zoals je bent en dan geloof je het. Misschien heb je er niets aan hoor en zeg ik iets dat helemaal niet bij je past, mijn excuses dan. Maar misschien heb je er wel wat aan en dan was t de poging waard haha😃 

Ohw meis.. zo herkenbaar. Als er iemand een grote meul heeft ben ik het wel. Altijd lekker iedereen op de kast jagen (met grapjes) mijzelf lekker voor lul zetten (dan doet een ander het niet) maar als ik dan tegen mensen zeg dat ik enorm onzeker ben dan geloven ze me niet (het is mijn schild). Ik denk nog steeds dat mensen over me praten als ik de kamer binnen kom, en dan vooral over mijn uiterlijk. Als ik in de spiegel kijk, zie ik nog steeds de dikke Mootjuh terug kijken. Door dingen uit het verleden is onzekerheid echt een ding wat 'blijvend' is. En uiteraard zijn er goeie en slechte dagen. Geloven in mijzelf doe ik wel, maar tot een bepaalde hoogte. Denk op slechte dagen aan de dingen die je wel bereikt hebt, gezin, je werk, je afvalproces. Zo kom ik de 'slechte' dagen door... De dingen die we meemaken in het leven (believe me, dat zijn er in mijn geval ook een hele hoop) maakt ons wat we vandaag zijn. DAT is iets waar we sowieso trots op kunnen zijn. Dikke knuffel!! 

Het leven valt niet mee! Bovenstaande van Mootjuh herken ik zo ! Altijd onzeker, vooral over mijn uiterlijk. Weet je wasr ik laatst achter kwam? Ik ging met 6 vrouwen altijd een weekendje weg. Er was er 1 bij, die 3x zo zwasr was als ik. Maar erg zelfverzekerd. Droeg ook mooie onderkleding. Ik niet , vond mezelf toch te dik. Als we bij elkaar zaten, dan maakte ik een grapje , ze keek even opzij. En later maakte zij dat grapje en moest iedereen lachen. Dat maakte mij erg onzeker. Jaren later , besefte ik dat ze keek omdat ze waarschijnlijk dacht dat ik wat zei , maar ik praatte nogal (onzekerheid) zacht. Ze had me dus nooit gehoord!! Het lag gewoon aan mijzelf! Lang verhaal, maar wat ik bedoel is , dat we het onszelf vaak moeilijker maken dan het misschien is. Als ik in een restaurant zat met mijn huidige man, dan moest ik naar de wc, maar deed dan eerst mijn jas aan! Gelukkig door het afvallen en mijn buikcorrectie heb ik dat niet meer. Maar het besef , dat de enige die er wat aan kan doen , ben je altijd zelf!  

Bedankt voor al jullie steun, betrokkenheid en meedenken. Hoewel ik weet dat ik er niet alleen voor sta, moet ik uiteindelijk zelf wel stappen ondernemen om hier verbetering in te brengen. En dat is voor mij nog een lange weg. Afvallen is daarbij vergeleken eigenlijk een peulenschil. @adff, ik heb die boekjes net binnen gekregen trouwens. 

Veel leesplezier. Hoop dat het je veel moois brengt. 😙