Yvonne 66's Logboek, 17 mei 18

Je kan toch niet ‘verslaafd’ genoemd worden aan eten? Zonder eten stopt t leven dus dat lijkt mij een beetje kort door de bocht. Wat wel kan is dag je moeilijk je gewoontes doorbreekt. Gewoontes als snoepen (vaak al vroege jeugd geassocieerd met beloning of als troost) die zitten heel diep namelijk en zijn hard om te breken. Daarvoor moet je bij jezelf eens te raden gaan ik de momenten dat je snoept of iets neemt wat minder handig is voor je doelstelling. Veel succes, ook met een heerlijke sport en bewegingsverslavjng:) en gezond en goed eten gewoonte 💪🏻💪🏻 

Veel spelfouten en typfouten. Sorry. Dat maakt mijn reaktie niet makkelijker Hahah 

Misschien heb ik het een beetje krom opgeschreven maar het is mijn eigen logboek. Het betreft geen Nederlandse taalles haha. Natuurlijk snap ik dat je moet eten maar ik ben verslaafd aan suiker.  

Dat bedoelde ik ook! Ik probeer zo min mogelijk te snoepen maar suiker en snoepgedrag zit heel diep. Vaak vanuit de jeugd. Knie kapot gevallen? Snoepje erop. Goed rapport? Chocoladereep Van Oma. Zo ging het bij mij wel. En voor je het weet koppel je snoep aan een emotie/gebeurtenis. Hard gewerkt? Ff op de bank crashen met een zak chips. Heel veel succes! Het gaat je lukken 💪🏻💪🏻 

Mijn moeder is echt vreselijk verslaafd aan suiker. Gevolg is dat mijn zus en ik ons hele leven vechten tegen de kilo’s. En nog probeert m’n moeder ons over te halen om te snoepen...... Ze was zelf een kind in de oorlog. Uiteindelijk snap ik het allemaal wel waar het vandaan komt.